عن وهب بن صیفی: قال رسول الله صلی الله علیه وآله: أنَا اقاتِلُ عَلی تَنْزِیلِ الْقُرآن، وَ عَلی یقاتِلُ عَلی تَأویلِ القُرْآن.
وهب بن صیفی از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت کرده است که حضرت فرمود: من برای تنزیل قرآن کارزار می‌کنم و علی در ارتباط با تأویل آن نبرد می‌کند.
درباره تأویل در ویکیپدیا نوشته است: «تأویل آیات قرآن یعنی معنای حقیقی و تحقق عینی آیات و مرتبه‌ای است در فهم متون و پدیدارهای قدسی و به‌طور خاص قرآن. در قرآن کلمه تأویل در موضوعات مختلفی پیرامون همین معنا به کار رفته‌است. از نظر لغوی به معنای بازگشتن است یعنی آن چیزی که معنای آیه به آن بازمی‌گردد یعنی بازگشتن به معنای حقیقی.
…
آیه ۷ سوره آل عمران: «لا یَعلم تأویله الّا الله و راسخون فی عِلم یَقولون آمنا به کُل مِن عند ربّنا» یعنی «تأویل را به جز خدا کسی نمی‌داند و راسخون در علم می‌گویند به آن ایمان آوردیم کل آن از طرف خداست». در تفسیر این آیه بسته به اینکه پس از الّا الله جمله را پایان یافته فرض کنیم یا نه، عده‌ای از مفسرین گفتند که تأویل قرآن را فقط خدا می‌داند و عده‌ای گفتند که راسخون در علم نیز تأویل قرآن را می‌دانند.» (+)
اضافه شده در تاریخ ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳: راسخون در علم در آیه ۱۶۲ سوره نساء توصیف شده است که:: «لَّـٰکِنِ ٱلرَّـٰسِخُونَ فِی ٱلۡعِلۡمِ مِنۡهُمۡ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ یُؤۡمِنُونَ بِمَآ أُنزِلَ إِلَیۡکَ وَمَآ أُنزِلَ مِن قَبۡلِکَۚ وَٱلۡمُقِیمِینَ ٱلصَّلَوٰهَۚ وَٱلۡمُؤۡتُونَ ٱلزَّکَوٰهَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡیَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ أُوْلَـٰٓئِکَ سَنُؤۡتِیهِمۡ أَجۡرًا عَظِیمًا»
ولى کسانى از آنان که راسخ در علم اند و [نیز] مؤمنان، به آنچه بر تو نازل شده و به آنچه پیش از تو نازل شده ایمان مى‌آورند و [به ویژه] بر پاى دارندگان نماز و پرداخت کنندگان زکات و ایمان آورندگان به خدا و روز واپسین، آنان اند که به زودى پاداش بزرگى به آنها خواهیم داد