این روزها که دارم قسمت‌های انتهایی سریال Lost را تماشا می‌کنم، بیش از پیش به این فکر می‌افتم که از رمان «بعل زبوب» نوشته‌ ویلیام گلدینگ، بنویسم. بعل زبوب رمانی است تخیلی علمی که به شیوه‌ داستان‌های جزایر متروک، در سال ۱۹۴۵ نوشته شده و به همین واسطه، گلدینگ به اخذ جایزه‌ نوبل ادبیات نائل…Continue reading سریال لاست و رمان بعل زبوب

«تصور یک خدای شخص‌وار، ساخته و پرداخته‌ی یهودیت، مسیحیت و ــ تا اندازه‌ای ــ اسلام است. بنابراین ما این تصور ارمانی را نمایانگر والاترین حدّ دین می‌دانیم. این خدای شخص‌وار، یاری کرد که تک‌خداباوری برای فرد حقوقی حُرمت‌دار و خدشه ناپذیر بشناسند و شخصیت انسانی را ارجمند شمارند. هم به یاری این سنت یهودی ــ…Continue reading خدای من، خدای تو، خدای دیگران!

۱. بالاخره دیدگان من هم به جمال AntiChrist روشن شد. تماشای یک چنین فیلم‌هایی صد البته نیازمند سواد فیلم‌شناسی است ولیکن در موراد خاصی، نیازمند مطالعات وسیع‌تری هم هست. مثل آشنایی با روانشناسی جرائم و ادبیات اناجیل و تعلیمات مسیحیت در غرب [خصوصاً] و نیز نماد شناسی در مکاتب شیطان‌پرستی. به هر ترتیب، آنچه از…Continue reading Shoun the Sheep

« … دیدیم که مسیحیان با باور به این که عیسا یکّه آواتار است، به این پنداشت از حقیقت دینی رسیدند که عیسی نخستین و واپسین کلمه‌ی خدا خطاب به نوع بشر بوده است و از این رو دیگر نیازی به وحی در آینده نیست. برای همین هم وقتی در میانه‌ی قرن هفتم پیامبری در…Continue reading من و بانو آرمسترانگ

«سقوط رُم بر عقیده‌ی او [سنت آگوستین] در باب ِ گناه نخستین اثر می‌گذارد و همین خود، شیوه‌ی نگاه ِ مغرب زمینیان به جهان را رقم می‌زند. آگوستین به این باور می‌رسد که خدا بشریت را، به سبب ِ گناه آدم، به لعنت ِ ابدی دچار کرده است. این گناه موروثی با آمیزش جنسی، پشت…Continue reading خوشا به حال من که عاشقم!*

« … فرق گذاری میان حقیقت‌های باطنی و ظاهری، در سرگذشت خدا اهمیت بزرگی دارد که تنها خاص ِ مسیحیان یونانی نیست، بلکه یهودیان و مسلمانان نیز سنتی باطنی پدید آورده‌اند. مقصود از این آموزه‌ی «سرّی»، بیرون گود گذاشتن مردم نبود. بازیلیوس نمی‌خواست یک شکل اولیه‌ی فراماسونری را پایه‌ریزی کند. فقط می‌خواست بگوید که همه‌ی…Continue reading زبان گمراه کننده و نارساست.