«ژاک قضا و قدری و اربابش» کتاب جالبی است. یعنی تا اواسط کتاب، خودم را وادار کردم تا یک خواننده‌ی‌خوب باشم تا شاید من هم درست مانند بزرگانی چون گوته، شیلر، هگل، مارکس، فروید، استندال، بالزاک، بودلر و ژید شیفته‌اش شوم و یا چون میلان کوندرا مسحورش شوم. در میانه‌ی کتاب بعد از ماجرای باران…Continue reading معرفی کتاب

ژاک: دوست ندارم از زنده‌ها حرف بزنم، چون گاهی آدم از اینکه خوب و بدشان را گفته است خجالت می‌کشد؛ اگر خوبشان را بگویی شاید بد از آب دربیایند، اگر بدشان را بگویی شاید خوب از آب دربیایند. ارباب: نه انقدر در مجیزگویی دست و دلباز باش و نه انقدر در انتقاد تلخ؛ همه چیز…Continue reading معرفی کتاب