خاندان زرد هستند، با تمام اعوان و انصار. حتی نور داغ صبح هجدهم تیر. دیشب پرسیدم می‌دانی امروز چه روزی بود؟ نمی‌دانست. گفتم صبح زودش پیامک زدی که «سوسن زود بیا دیگه.» بامداد نشست بالای سرم و دستم را گرفت. خواب و بیدار فکم گرم شده بود. گفتم یادت هست صبح امروز با خانواده داداش…Continue reading با تشکر از عکاس که زاویه دیدم را بلده

خرداد، اولش با شیرینی مهر استخدامم، پررنگ شد. بعد ماه اولین علامت شروع ام‌اس بود. بعدها شد ماه اولین روزهای آشنایی من و امیر. تلخی‌اش گرفته شد اما انگار این ماه نقطه عطفی شده در زیست من. آن عضله گردنم که نوشته بودم قد کشیده، حالا دردناک شده و لاجرم کار با گوشی در این…Continue reading من در جنگم با بدنم

البته تو دل خوشی که نداری، اما من شاد می‌شوم وقتی یادم می‌افتد همین روزها بود که گفتی دو هفته دیگر می‌آیید برای خواستگاری. با تسبیح افتادیم به جان بازار برای پیدا کردن لباس و کفش و حلقه. خستگی نمی‌فهمیدم. برای حلقه خیلی گشتم. به دلم نمی‌نشستند. آخر سر یک مغازه‌ای چشمم افتاد به حلقه‌ای…Continue reading افسرده آن دلی‌ست که از همنفس گرفت

    همه مضطرب بودیم. حتی هوا و فضای پیرامون ما. پنجشنبه هفدهم تیر هشتاد و نه.  

اولین‌ها همیشه حامل بیشترین و بکرترین احساسات هستند، اولین باری که صدایش را می‌شنوی، اولین سلام. اولین دیدار و اولین نگاه. اولین قدم‌هایی که کنار هم برمی‌دارید.  خرداد پر از اولین‌های ماست، اولین‌باری که قرار شد صبح بیدارم کنی، اولین حرف زدن، اولین جرقه‌های دوست‌داشتن. اولین تلاش برای ابراز احساساتی که زیر پوست می‌جنبد و…Continue reading قیمت لب‌های سرخت روزگاری بشکند*

چه روزهایی. بوی هفت سال پیش پیچیده در خیال کلماتم. بوته‌های گل رزهایم به گل نشسته‌اند و حوض هنوز آبی است. تو حرف‌های خوب بلدی و شعر بلدی و دوست داشتن. مادر بی‌خبر از حادثه. من بی‌خبر از واقعه. لبریز بودم، داشتم عاشق می‌شدم. دلتنگم. از دلتنگی‌هایم برای هر کسی می‌توانم بنویسم جز تو. از…Continue reading هزار آینه نذر غبار تو کردم