۱. « … یهودیان، مسیحیان و مسلمانان، در مراحل مختلف تاریخشان این خداها را به عنوان ِ خدای کتاب مقدس و قرآن ستودهاند. خواهیم دید که این خداها با هم فرق بسیار دارند. اتهایسم اغلب مرحلهیِ گذار بوده است چنانکه یهودیان، مسیحیان و مسامانان را، چند خداباوران (Pagan) همروزگارشان، بیخدا میخواندند، چرا که آنان نظری انقلابی نسبت به امر ِ خدایی و متعال پیدا کرده بودند. آیا بیخدایی مدرن نیز انکار ِ خدایی نیست که برای رفع مشکلات امروز ما دیگر کار چندانی از او برنمیآید؟ …»
خداشناسی از ابراهیم تا کنون/ کرن آرمسترانگ/ترجمه محسن سپهر/ص۵
۲. مدتی است که موضوعی فکرم را به خود مشغول کرده است. آیا تا به حال به این فکر کردهاید که چرا بزرگترین رهبران فکری(اعم از مثبت یا منفی)، مردان و زنانی هستند که در دامن «دشمن» ِفکری رُشد یافتهاند؟ چند نفر را میشناسید که در دامن اندیشه و عملکرد «دشمن» بزرگ شدهاند و علیهاش شوریدهاند؟ (به غیر از انبیا منظورم است.)
۳. «اللّهمّ صُن وّجهی بالیَسار، و لا تبدلُ جاهی بلإقتار ِ فَأسترزقَ طالبی رزقـِکَ وَأستعطِفَ شِرارَ خَلقکَ وأبتَلی بحمد مَن أعطانی وأفْتَتَنَ بِذمّ مَن مّنـَعََََنی و أنتِ مِن وّراء ذلک کُلّهِ ولیّ الإعطاء والمَنْع …»
حضرت علی(ع) /نهجالبلاغه/خطبه۲۱۶
۴. خدایا!
رشد عقلی و علمی، مرا از فضیلت «تعصب»، «احساس» و «اشراق» محروم نسازد.
خدایا!
در روح من، اختلاف در «انسانیت» را با اختلاف در «فکر» و اختلاف در «رابطه» با هم میامیز. آنچنانکه نتوانم این سه اقنوم جدا از هم را باز شناسم.
خدایا!
آتش مقدس «شک» را آنچنان در من بیافروز تا همه یقینهایی را که در من نقش کردهاند، بسوزد. و آنگاه از پس ِ تودهی این خاکستر، لبخند مهراوه بر لبهای صبح یقینی، شسته از هر غبار، طلوع کند …
دکتر علی شریعتی از ربّنا …! (منتخبی از ادعیه قرآن و منابع اسلامی)/ انجمن اسلامی دانشجویان آمریکا و کانادا – حوزه واشنگتن دیسی/رمضان ۱۳۹۸
۵. دارم به محیط کار جدیدم عادت میکنم.
۶. دلم برای فیسبوک خیلی تنگ شده است …
۷. دیروز مجری خانم برنامهی کودک و نوجوان شبکه یک، چنان با قدرت و جدیت و غرور، [دو بار] آیهی «ألا بذکر الله تطمئنّ القلوب …» را به اشتباه «إلّا بذکر الله تطمئنّ القلوب …» خواند که یک لحظه همانطور ماتم برد تا اینکه به ایشان «تذکر» دادند که اشتباهش را تصحیح کند! یعنی یک جوری ماتم برده بود ها!
بابا اعتماد به نفس!