از دیدگاه مکتب تحلیل تبادلی، طرح زندگی آدمی از بدو تولد در حال نگاشته شدن است. این طرح زندگی که توسط خود کودک نگاشته می‌شود در چهارسالگی به مرحله‌ی تصمیم گیری توسط کودک درباره‌ی خود، دیگران و دنیا می‌رسد و تا هفت سالگی جزئیات این طرح زندگی تکمیل می‌گردد. پیش‌نویس زندگی برای اولین‌بار توسط اریک برن و کلاد اشتاینر در اواسط دهه ۱۹۶۰ بنیان نهاده شد و بعدها توسط نویسندگان دیگر تحلیل رفتار متقابل، تحلیل و بررسی شد و بسط یافت.
محتوای پیش‌نویس زندگی:
کودک در سال‌های اولیه زندگی خود، بر اساس شناختی که از جهان به دست می‌آورد داستانی برای زندگی خود در نظر می‌گیرد. این داستان مانند همه داستان‌ها و افسانه‌های دیگر، یک نقطه‌ی شروع، میانی و پایانی دارد. در این داستان کودکانه، افراد خوب، شریر و دیوصفت، سیاهی لشکر و فرعی وجود دارد و هر کدام از این افراد در این داستان نقشی بر عهده دارند. طرح زندگی می‌تواند کمدی، تراژدی، روح‌افزا یا کسل‌کننده باشد و می‌تواند پایان خوب یا بدی داشته باشد.
اریک برن در کتاب «اصول درمان‌های گروهی» پیش‌نویس زندگی را «طرح ناخودآگاه زندگی» می‌نامد و در کتاب «بعد از سلام چه می‌گویید» در یک تعریف کامل‌تر می‌گوید: « طرح زندگی که در دوران کودکی ریخته شده است، به وسیله‌ی والدین تقویت شده و با حوادث بعدی توجیه شده است و بالاترین نمودار آن در انتخاب‌هایی است که شخص در زندگی به عمل می‌آورد.»
(+)