ممکن است تعدد ویرگول‌ها کلافه کننده باشد ولی خواسته‌ام رعایت در امانت کرده باشم.
لطفاً حوصله کنید و بخوانید.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
«… ابراهیم را پس از تولد از انظار پنهان کردند، … هنگامی که از غار بیرون آمد پیوسته متوجه راز آفرینش بود، ابتدا بر آن شد که کلیه ستارگان و ماه وخورشید را پرستش کند تا هنگامی که دریابد کدام یک از آنها آفریدگار جهان هستند [.] او ماه را دید که در ظلمت شب از کران تا کران فضا را منور کرده و اختران فروزانی به گردش پراکنده‌اند. ابراهیم با خود گفت:«خدای جهان همین است»، و سراسر شب را به پرستش ماه پرداخت. صبحگاهان که خورشید برآمد و مقابل آن ماه فروغ و جلوه خود را از دست داد، ابراهیم با خود گفت:«روشنائی ماه باید از روشنایی خورشید مایه گرفته باشد، و هستی جهان بسته به وجود آفتاب است». او تمام روز خورشید را نیایش کرد، شامگاهان خورشید در پس افق ناپدید گشت و نیرویش زوال گرفت و بار دیگر ماه با سیارات و ثوابت در آسمان شب جلوه‌گر شدند. پس ابراهیم با خود گفت:«بی‌گمان اینها همه آفریده هستند و آفریدگار و خدائی دارند». (از میدراش هگادول)»
من: در قرآن ابراهیم با گروندگان این آیین‌ها سخن می‌گوید نه با خود.
گنجینه‌‌ای از تلمود/دکتر آبراهام کهن/ترجمه امیرفریدون گرگانی/یکتا خدای جهان/وجود خدا/ص.۲۸
«ابراهیم به کمک خرد و اندیشه خود ذات قدوس متبارک را شناخت و هیچ کس این مطلب را به او نیاموخت. او یکی از چهار تن کسانی است که به مدد عقل خویش خدا را شناختند و سه تن دیگر عبارتند از «ایوب، حزقیا سلطان یهودا، و پادشاه ماشیح». (بمید بار ربا، ۲:۱۴).»
«علمای یهود ملحد را چنین تعریف می‌کنند: کسی که می‌گوید در جهان «نه محاکمه کننده‌ای هست و نه محاکمه‌ای»، (برشیت ربا، ۶:۲۶). و توجهی به بی‌اعتقادی او به وجود خداوند ندارند [.]»
من: خداوند در قرآن چندین بار اشاره می‌کند که کافران از ترس قیامت و روز معاد است که ایمان نمی‌آورند. و گرنه به خدا باور دارند.
همان/ص.۲۹
«…«خداوند در آغاز آدم را تنها و بصورت واحد آفرید، تا آنکه ملحدان و کافران نگویند که در آسمان چندین خدا وجود دارد.» (سنهدرین، ۳۸ الف) زیرا اگر در ابتدای آفرینش آدمیان بیشماری آفریده می‌شد، ممکن بود این عقیده اظهار شود، که بعضی از آنها را خداوند آفریده، و برخی را خدایان دیگر، روز اول خلقت (اولین یکشنبه) هیچ یک (از فرشتگان) آفریده نشدند. تا نگویند که میکائیل حاشیه جنوبی عرصه آسمان را گسترانید، و جبرائیل حاشیه شمالی آن را، بلکه: «من هستم خداوند سازنده همه چیز، و که آسمان‌ها را به تنهائی گسترانیدم». (یشعیا، ۲۴:۴۴).(برشیت ربا، ۳:۱).»
من: در قرآن خداوند پس از فراغت از خلقت جهان هستی آدم را به فرشتگان عرضه می‌دارد و سخنانی بین ایشان در می‌گیرد. ولی در روایت هست که از حضرت علی پرسیدند پیش از آدم چه بود؟ می‌گوید آدم و و و (؟)
همان/ص.۳۰
«۲- علمای یهود ناگزیر بودند از یکتاپرستی در مقابل حمله مسیحیان نخستین نیز که شالوده‌ای برای اعتقاد به تثلیث در کتاب مقدس می‌جستند، دفاع کنند، … (ربی سیملای/Simlai/، گفته است: هر کجا مطلبی یافتی که مخالفان از آن برای اثبات و تأیید نظر خود استفاده می‌کنند، وجه بطلان آن نظر را در همان مطلب خواهی یافت* ). آن چند نفر [مسیحیان نخستین] دوباره سوال کردند: غرض چیست که در تورات آمده است: «آدمی را به شباهت خودمان بسازیم»(سفر پیدایش، ۱:۲۶).؟ ربی سیملای در جواب گفت: آنچه را که بعد از مکتوب است، بخوانید، نوشته نشده است: خدایان آدم را به صورت خویش آفریدند، بلکه گفته شده است: خداوند آدم را به صورت خود آفرید.
هنگامی که آنها او را ترک گفتند، شاگردان ربی سیملای گفتند: ای استاد، تو این چند تن را با برهانی ضعیف از سر باز کردی، حال بگو پاسخ ما چیست؟ ربی سیملای، به آنها گفت: در آغاز آدم از خاک آفریده شد، و سپس حوا از آدم پدید آمد. لکن از آن ببعد، کار خلقت آدمیان، «به صورت و شباهت خودمان» انجام خواهد گرفت، یعنی آنکه، مرد بدون زن، و زن بدون مرد، و هر دوی ایشان بدون کمک، شخینا/Shekhina/، (نور جلال الهی) قادر به‌وجود آوردن انسانی نخواهند بود.»
من: با اینکه به قدرت خرق عادت خداوند اعتقاد داشتند تولد عیسی بن مریم را منکر شدند!
همان/وحدانیت/ص.۳۱
«علی‌رغم تأکیدی که شده است که خداوند بری از جسم دانسته شود، معذلک در ادبیات دانشمندان یهود عبارات متعددی یافت می‌شود که خواننده را تا حدی به شگفتی وا می‌دارد. نوشته شده است که «او» نماز می‌خواند، به مطالعه تورات می‌پردازد، (عوودازارا، ۳ب) و بر درماندگی و بیچارگی بندگان خود می‌گرید (حگیگا، ۵ب) … از قبیل عیادت بیماران، تسلی دادن به سوگواران و تدفین مردگان. (برشیت ربا، ۱۳:۸) …
«قائل شدن خصائص انسانی برای خداوند … بدین منظور است که او را بیشتر در دسترس فهم و دریافت انسان بگذارند.» (جنبه‌های علم الهی دانشمندان یهود/به قلم شختر/ص.۳۶). … خصائل ذات قدوس متبارک مانند خصائل انسانی نیست. یک انسان به دیگران دستور می‌دهد که کاری را انجام دهند. ولی خود آن کار را نمی‌کند. لکن ذات قدوس متبارک چنین نیست، هر آنچه را که خود می‌کند، به اسرائیل نیز فرمان می‌دهد» (شموت ربا، ۹:۳۰)»
من: در قرآن؛ خداوند روز قیامت از من می‌پرسد من بیمار بودم چرا به عیادتم نیامدی؟
همان/نداشتن جسم و ماده/ص.۳۳
«… ربی دیگر چنین گفته است: «گاه می‌شود که جهان با همه عظمت گنجایش «جلال الهی»، را ندارد و گاه نیز خداوند از میان موهای سر انسان با وی سخن می‌گوید» (برشیت ربا، ۳:۴).
… ربی یهودا هناسی، تنظیم کننده میشنا، چنین گفته است:« درباره سه چیز بیندیش تا هرگز مقهور نیروی گناه نشوی: بدان که بالای سر تو چیست، چشمی که (اعمال تو را) می‌نگرد، گوشی که (سخنان تو را) می‌شنود، و دفتری که تمام اعمال تو در آن دفتر ثبت می‌شود. (میشنا آووت، ۱:۲).»»
همان/حضور در همه جا/ص.۳۵
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
*من این را در نقد یک دین (بهائیت: +،+،+) و اینجا (+) تجربه کردم. (این نوشته‌ها چون از وبلاگ پرشین‌بلاگی به اینجا منتقل شده‌اند لاجرم کامنتینگ ندارند.)
**تلمود از دو بخش هلاخا/Halakhah/ شریعت مجسم (آیات تورات) و آگادا/Aggadah/ روایاتی آزاد که اثری اخلاقی بر خود دارد تشکیل شده است. بیشتر موارد بالا آگادا هستند و به گمان خودم، تحریف تورات بیشتر دراین قسمت صورت گرفته است.