ملک‌القدوس الرحمن الرحیم

«کلمه «الوهیم» که خدا ترجمه می‌شود، به جنبه داوری «او» اشاره می‌کند، و اسم اعظمی که از چهار حرف یاء-هاء-واو-هاء* تشکیل یافته و خداوند ترجمه می‌شود، به رحمت «او» اشاره می‌نماید، (برشیت ربا، ۳:۳۳) … ذات قدوس متبارک چنین فرمود: اگر من جهان را با فقط با صفت رحمت بیافرینم، گناهان مردم بی‌اندازه خواهد شد. و اگر جهان را با صفت عدالت بیافرینم، چگونه دوام خواهد آورد؟ پس جهان را با هر دو می‌آفرینم، و ای کاش که با این حال پایدار بماند»(برشیت ربا، ۱۵:۱۲)»

گنجینه‌ای از تلمود/دکتر آبراهام کهن/ترجمه امیر فریدون گرگانی/یکتا خدای جهان:عدالت و رحمت/ص.۴۲

«کلمه عبری برای بردباری پروردگار «ارخ‌اف»/Erekh Af/، نیست، بلکه «ارخ‌اپییم»/Erekh Appayim/ است که شکل تثنیه دارد. این مطلب چنین توضیح داده شده است، که خداونذ نه فقط در مقابل نیکوکاران بردبار است، بلکه در مقابل بدکاران نیز شکیبایی نشان می‌دهد. (باواقما، ۵۰ب).»

همان/ص.۴۳

«… در عین حال که علمای یهود معتقدند خداوند داور جهان است، مسرورند به اینکه او را «رحمانا»(رحمن) خطاب کنند … »(مشینا آووت، ۱۵:۳)»

همان/ص.۴۵

«قدوسیت الهی و مفهوم آن برای انسان، در این عبارت نهفته است: «ذات قدوس متبارک به انسان چنین گفت: من پاک هستم، مسکن من پاک است، خادمان من پاک‌اند، خادمان من پاک‌اند و روانی که به تو داده‌ام پاک است. اگر تو روح خود را به همان پاکی که به تو دادم به من باز گردانی، چه بهتر. وگرنه، ان را پیش چشم تو نابود خواهم کرد»(ویقرا ربا، ۱:۱۸)»

همان/قدوسیت و کمال/ص.۴۷

«… خاندان اسرائیل به‌عنوان قوم برگزیده الهی محافظان نام و شهرت نیک خداوند در جهان هستند و … در مقابل، رفتار بد و ناپسند آنها باعث «حیلول هشم»/Hillul Hashem/ یعنی بی‌حرمتی به نام مقدس پروردگار می‌شود.

… برای یک فرد یهودی، عمل بد تنها یک گناه انفرادی و خصوصی نیست، بلکه در عین حال خیانتی است نسبت به خداوند و جامعه بشری. بنابراین، بد کردن در حق یک غیر یهودی، گناهی سنگین‌تر و مذموم‌تر است شناخته شده است از بد کردن به یک یهودی همکیش. … باعث «حیلول هشم» نیز می‌شود»(توسیفتا باواقما، ۱۵:۱۰)

.. توبه و ندامت وی قادر نیست که مجازات او را به تعویق بیندازد، روز کیپور (کفاره) نمی‌تواند کفاره معصیت او باشد، و رنجها و ناملایمات نمی‌توانند آن را بشویند و پاک کنند. بلکه تنها مرگ گنهکار می‌تواند گناه او را زایل کند و آن را محو سازد» (یوما، ۸۶الف).

در اغلب موارد، قانون یهود برای خطای عمد و غیر عمد تفاوت قایل می‌شود. اما در مورد «حیلول هشم» تفاوتی در میان نیست. … (میشنا آووت، ۴:۴)»

همان/ص.۴۸

_____________________

* یهوه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.