«رخساری که ذات قدوس متبارک برای آدم آفریده باندازه یک وجب است، اما چندین منبع مایعات دارد که هر کدام را خاصیتی است و هیچ‌یک با دیگری آمیخته نمی‌شود. اشک چشم شور، چرک گوش چرب، آب بینی بدبو، و آب دهان شیرین است»(بمید بار ربا، ۱۸:۱۸ یا ۲۲). «بیا و بنگر که ذات قدوس متبارک چقدر معجزات برای انسان می‌کند، و خود انسان از آن بی‌خبر است. اگر انسان یک قطعه نان خشک و سخت بخورد و آنرا با همان سختی ببلعد، امعایش خراشیده خواهد شد. لکن ذات قدوس متبارک چشمه‌هایی در میان دهان او آفریده است که نان خشک را تر و نرم می‌کنند و آن را به راحتی فرو می‌برند»(شموت ربا، ۱:۲۴).
گنجینه‌ای از تلمود/دکتر آبراهام کهن/امیر فریدون گرگانی/انسان: ۱ـ وجود انسانی/ص.۹۱
_____________________________________
* سوره المرسلات آیات ۴۹ و ۵۰: وای در آن روز بر تکذیب کنندگان پس به کدامین سخن پس از این ایمان می‌آورند؟