یک بار مطلبی خواندم درباره چشمهای آل‌پاچینو. درباره قدرت نفوذشان و آنی که دارند. در سینمای ایران چشم‌هایی مثل چشمهای آل‌پاچینو فقط یک نفر دارد که البته هنرپیشه معروفی نیست. معروف نشده چون روی آن چشم‌ها کار نمی‌کند و شاید چون نقشی به او نمی‌دهند تا قدرت آن چشم‌ها را بیرون بکشد.
پدرام شریفی فرصتی ندارد. ده سال از باریگری‌اش گذشته و هنوز افسون چشمهایش را کنترل نکرده و بازی نداده. دارد دیر می‌شود آقای بازیگر.