سیستم دفاعی بدن فقط گلبولهای سفید و لنفوسیتها نیستند. یک سیستم دفعی هم دارد که فضولاتش را بی‌تعارف می‌ریزد بیرون. عرق و ادرار و مدفوع و جوش چرکی بگیر تا استفراغ.
شاید کلیه تحت شرایطی ادرار را کم کند ولی فقط آب را باز جذب می‌کند آنچه برچسب دفعی خورده است حتی بر بیابان هم باشی و از تشنگی رو به هلاک، ادرار دفع می‌کنی. شاید روده‌ها تنبلی کنند و یبوست بشوی ولی در نهایت با برگ سنایی، روغن بزرکی، مجبورشان می‌کنی دفع کنند.
ادرار و مدفوع با استفراغ یک فرق اساسی که دارد این است که دو تای اولی ته‌مانده غیرقابل جذب و زائد بر نیاز بدن است که بعد از گذراندن مراحل فیزیکی و شیمیایی از دهان تا مثانه و روده خوب چلانده شدند. اما استفراغ حالا به هر انحایی از گلو رد کرده باشند به معده رسیده نرسیده هضم نشده با چنان مکانیسمی پس زده می‌شود که هیچ قدرتی نمی‌تواند مانعش شود. بعد بدن چنان جبهه‌ای می‌گیرد که دیگر با دیدن و شنیدن و حس بوی آن ماده غذایی هم حس تهوع به فرد دست می‌دهد.
اینهایی که در برلین جمع شده بودند و این مدت دارند در ایران شلنگ تخته می‌اندازند دقیقاً استفراغ ایران اسلامی و ملت ایران هستند. از همین هم عصبانی‌اند. بد بو و پس‌زده و نفرت‌انگیز که ریخته می‌شوند توی چاه مستراح.
می دونستی تقریبا فرقی بین تو که معترضین را بچه فاحشه و استفراغ می خوانی و کسانی که آرزو دارند از هر تیر چراغ برق یک آخوند آویزون ببینند، نیست؟
خیلی بده که دیگه هیچ جایی برای محق بودن مخالفان نظرت قائل نیستی. نمی دونم چرا هنوز به هوای سوسن سابق به اینجا برمی گردم. خواسته و ناخواسته به کسانی که برات احترام قائل هستند بی حرمتی می کنی، و ابدا تحمل تامل در اتفاقاتی که در حال رخ دادن هستند را نداری. از هیچی به اندازه خواندن نظریات افراطی رنج نمی برم. متاسفانه اصرار بر محق بودن امری است که بر شما طرفداران چشم و گوش بسته نظام مشتبه شده و حاضر نیستید ثانیه ای بپذیرید که ممکنه- تاکید می کنم- ممکنه شما هم اشتباه کنید.
می دونم که مجبور نیستم اینجا را بخوانم، می دونم که بحث بر سر خوشامد یا بدآمد من نیست، و می دونم که فراوان هستند کسانی که می توانم با خواندن نظریاتشون آرامشم را حفظ کنم. این را هم تو بدون که دلم برات سوخت. انگار تسخیر شده ای. خودت نیستی.
یادت باشه که این بدن مریضه که در آن کلیه ها شات داون می کنند، روده بزرگ بسته می شه، و معده دیوانه وار محتویاتش را می ریزه بیرون. به فکر مریضی این بدن باش.