این را آزمودم و می‌دانم که فال نیک زدن در پیشامدها خیلی خوب و چه بسا عالی است. این دو آیه در قرآن سوره قصص نمونه‌های خوبی برای این مسئله است.
خانم آسیه، بانوی بی‌نام ولی مقرب در قرآن که خانه‌ای کنار خدا در بهشت دارد و همنشین سه بانوی تراز اول دو عالم است، زمانی که نوزاد پسری را در تابوتی داخل نیل می‌یابد به فرعون می‌گوید: «و همسر فرعون گفت [این کودک] نور چشم من و تو خواهد بود او را مکشید شاید براى ما سودمند باشد یا او را به فرزندى بگیریم ولى آنها خبر نداشتند (۹)
در همین سوره کمی بعدتر حضرت موسی(ع) چون سمت مدین رو می‌کند می‌فرماید:«و چون به سوى [شهر] مدین رو نهاد [با خود] گفت امید است پروردگارم مرا به راه راست هدایت کند (۲۲)
در داستان حضرت یوسف(ع) هم، عزیز مصر وقتی او را به همسرش معرفی می‌کند، فالی نیکو می‌زند. و فال نیکو سرانجام نیکی برای آنها به همراه دارد. همچنان که فالهای بد. وقتی فرعون با حضرت موسی(ع) مواجه می‌شود، می‌گوید ای اشراف مصر موسی می‌خواهد با سحرش شما را از شهرهایتان بیرون کند. در نهایت هم همین بلا سرش می‌آید و هر چه ساخته و اندوخته بود را خود رها کرد و در تعقیب بنی اسرائیل شهرها خالی شد و جملگی غرق شدند.