داوود سان

خیلی سال پیش در همین وبلاگ نوشتم اگر ام‌اس به سراغم نمی‌آمد سه چهار حالت داشت زندگی‌ام. یکی و قطعی‌ترینش این بود که خودم را می‌رساندم فلسطین عزیز و در خیابانهایش سنگ قلاب می‌انداختم سمت جانیان اشغالگر بی‌همه‌چیز صهیونیست.

ان‌شاالله خودشان هم عجله دارند. فردا قلبم زیر قدمهای کسانی است که به خیابانهای روز جهانی قدس سرازیر می‌شوند.

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.