از امرای کلام

روزی که شود «اِذا السَّماءُ انْفَطَرَت»
وانگه که شود «اِذا النُّجومُ انْکَدَرَت»
من دامن تو بگیرم اندر «سُئِلَت»
گویم: صنما! «بِأَیِّ ذنبٍ قُتِلَت»؟!
عشق تو مرا «أَلَستَ مِنکُم بِبَعید»
هجر تو مرا «اِنَّ عَذابی لَشَدید»
بر کنج لبت نوشته «یُحیی و یُمیت»
مَن مَات مِنَ العِشق، «فَقَد مَاتَ شَهید»

‌

– شعر از آقای خامنه‌ای جان