بار خدایا،
آبرویم را به بی‌‌نیازی حفظ فرما، و حرمتم را به تنگدستی نشکن، تا از آنان که روزی تو را خواهند روزی خواهم، و از شرار مردم خواستار عطوفت باشم، و به ثنای کسی که به من ببخشاید دچار آیم، و به بدگویی آن که از بخشیدن به من دریغ ورزد مبتلا گردم.
و تو ماورای این همه، اختیـاردار بخشش و منـعی، چـه اینـکه بـر هـر چیـز تـوانـایـی.
خطبه ۲۱۶ نهج‌البلاغه
درست فردای نوشتن این پست(+)، این خطبه غنی را خواندم. و حقیقتاً به لطف و قدرتش روزی بخشید.
الحمدالله