وَاصْنَعِ الْفُلْکَ بِأَعْیُنِنَا وَوَحْیِنَا وَلَا تُخَاطِبْنِی فِی الَّذِینَ ظَلَمُوا ۚ إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ (هود:۳۷)
می‌فرماید: و با نظارت ما و [بر اساس] وحی ما کِشتی را بساز، و با من درباره کسانی که ستم کرده‌اند، سخن مگو که یقیناً آنان غرق شدنی هستند.
سفیه النجاه امام حسین(ع) در صحرای کربلا ساخته شد. در برابر چشمان خدا و بر اساس وحی الهی(قرآن). وحی چه؟ امر به معروف و نهی از منکر امت جدت! (اصلاً مگر وحی الهی جز این بوده؟) از اولین خون، آب از تنور جوشید. از آن زمان کشتی در طوفان غرق‌کننده عظیمی که در جهان به راه افتاده روان است. دستان هدایتگر حسین(ع) در این صراط مستقیم بندگان هدایت‌خواه خداوند را بر کشتی‌اش می‌نشاند و درباره المغضوب علیهم و الضالین با خدا سخن نمی‌گوید.
مغضوب علیهم و ضالین چه کسانی هستند؟ کسانی که در برابر هدایت الهی عناد ورزیده لجاجت می‌کنند. آیات بینه قرآن را پاره پاره کرده مصادره به مطلوب می‌کنند. جلوی هدایت الهی سنگ‌اندازی و نشانه‌های آشکار را تکذیب می‌کنند یعنی می‌گویند خدا و پیامبرش دروغ می‌گویند. پیامبران و اولیای الهی را می‌کشند. مسلمانان را مسخره و اذیت می‌کنند. می‌فرماید درباره اینها با من سخن مگو ای نوح! ای پیامبر مهربانم، ای حسین جان! ای ثار الله!
پ.ن: همان کافران و مشرکینی که ستمکار و ظالمند. و ممکن نیست حاکمی کافر باشد و طبق نص قرآن ظالم نباشد. برای چندمین بار خط بطلان بر شبهه حکومت با کفر می‌ماند اما با ظلم نمی‌ماند.