و عاقبت از آن متقین است

باری تعالی در سوره مبارکه نوح می‌فرماید:

مَا لَکُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا ﴿۱۳﴾ وَ قَدْ خَلَقَکُمْ أَطْوَارًا﴿۱۴﴾

چرا شما برای خدا عظمت قائل نیستید؟ (۱۳) در حالی که شما را در مراحل مختلف آفریده است (۱۴)

 

همین است که احسان به پدر و مادر را بعد از دعوت به عبادت خودش پیش می‌کشد(اسراء:۲۳). مادری که ۹ ماه بارداری را تحمل می‌کند و دو سال شیردهی و تر و خشک کردن و دستم بگرفت و راه رفتن آموخت. رنجی که در راه پرورش فرزندان بر والدین می‌‌رود بی‌چشمداشت، همه را به بنده‌اش یادآوری می‌کند و راه سعادتمندی دنیا و آخرت را در جلب رضایت آنها قرار می‌دهد.

کسی که حرمت جایگاه پدر و مادر را رعایت کند، بی‌شک برای خداوند هم عظمت قائل است. نمود خارجی آن، تقوا است: «تقواپذیران که آن را چنانکه باید رعایت کنند چه اندکند! راستی‌ که آنان بسیار اندک شمارند، اینان سزاوار وصف حقّند که در قرآن فرموده: «اندکی‌ از بندگان من شاکرند».» که امیرالمومنین علیه‌السلام می‌فرماید حمد پروردگار همان تقوا است(خطبه ۲۳۳).

فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ‌ ﴿آل‌عمران:۱۲۳﴾