ای روزگار لعنتی واستا می‌خوام نگات کنم

دست خود آدم نیست که. ذهن مثل پرنده است شاخه شاخه‌های تاریخ هم تو در تو. تا کاریکاتور را دیدم یاد مغروق استخر فرح افتادم که سال ۷۴ آمد تبریز، مردم با گوجه‌فرنگی ازش استقبال کردند قهر کرد گفت تبریز یک ده بزرگ است.