منَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ ۖ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَىٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ ۖ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا.
در میان مؤمنان مردانی هستند که بر سر عهدی که با خدا بستند صادقانه ایستادهاند؛ بعضی پیمان خود را به آخر بردند (و در راه او شربت شهادت نوشیدند)، و بعضی دیگر در انتظارند؛ و هرگز تغییر و تبدیلی در عهد و پیمان خود ندادند.
سوره احزاب، آیه ۲۳
امروز این آیه را در فاصله کم از ده دقیقه یا بیشتر دو جا خواندم. یکی در این نوشته از آقای حسین شرفخانلو و بعد در یکی از کانالهای ایتا، به عنوان آیه روز. تصادفی است باشد اما من سالها پیش عهدی با خدا داشتم که به پایان نبردم و تغییر و تبدیل که سهل است، قطعش کردم.
ماجرای عهد را یکبار در وبلاگم نوشته بودم (+) با همین آیه و شاید پُزی هم داده بودم که قریب چند سال بعد دیگر از تغییر و تبدیل فراتر رفت. زندگی بازی ندارد. همان ماجرای این پست (+) است که پیشتر نوشتهام. حالا امروز زد به برجکم که این هم بود سوسن باحی. باختهایت از سر گذشته.