قُتِلَ الْإِنْسَانُ مَا أَکْفَرَهُ

امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) فرمودند: «السَّخَاءُ مَا کَانَ ابْتِدَاءً؛ [فَإِذَا] فَأَمَّا مَا کَانَ عَنْ مَسْأَلَهٍ، فَحَیَاءٌ وَ تَذَمُّمٌ.»

سخاوت آن است که ابتدایى (و بدون درخواست) باشد، اما آنچه در برابر تقاضا داده مى‌شود یا از روى «حیا» است و یا براى فرار از «مذمّت».

نهج البلاغه، حکمت۵۳

 

حساب کنید خداوند متعال چه سخاوتمندانه بی‌که خواسته باشیم نعمت داده به ما؟ حتی فکر کنید اگر احساس درد نداشتیم چه‌ها که پیش نمی‌آمد. نعمت‌هایی که حتی شاید هرگز متوجه آنها نشویم.

 

ای کشته باد انسان (بی ایمان) که تا این حد کفر و عناد می‌ورزد! (عبس:۱۷)