مادر هنوز زنده بود و هوا سرد شده بود. سردم بود و پاهایم اذیت می‌کرد ولی نمی‌دانستم چرا خانه سرد است. مادر هم سردش بود ولی چیزی نمی‌گفت. داشتم با هادی کوچولو که کنار مادرش جلوی پنجره‌ها نشسته بود حرف می‌زدم که چشمم افتاد به سایه پنجره پشت پرده، پشت زن داداشم. با تاب نشسته…Continue reading آنچ از غم هجران تو با جان من است

  این هم بود که از یکی از خروجی‌ها که زدیم بیرون گروهی به نماز بودند. پوستین سرخ پوشیده بودند و کلاه خاکی رنگ به سر داشتند و همه موقع سجده مچ دو دست را به پیشانی می‌گذاشتند بدون به خاک افتادن. پنجه‌ها مشت کرده. مثل وقتی که من موقع تیمم انجام می‌دهم و انگشتانم…Continue reading مردمان شهر حسود

وقتهایی برمی‌گردم بالای سرم را، تو را نگاه می‌کنم. گاهی از آشپزخانه سرک می‌کشی به وقت ناله‌هایم. می‌پرسی چیزی می‌خواهی؟ می‌گویم نه. دروغ می‌گویم. دلم می‌خواهد بگویم تو را، تو را می‌خواهم. اما می‌ترسم. حتی می‌ترسم در خواب‌هایم هم بخواهمت. از ترس دروغ گفتن چه حکمی دارد؟

یک فیلم قدیمی داشت پخش می‌شد. مادر و دختر سه چهار ساله داخل کیوسک تلفن زنگ زده بودند به پدر که راه دور بود. پدر به دخترش گفت بوسم کن. دختر بوسش کرد. پدر گفت محکمتر. دخترک لبهای خیسش را چسباند به دهنی گوشی و بوس محکمتر فرستاد. قبل از کرونا چه نترس بودیم.