در آیه ۲۵ سوره محمد (ص)، می‌فرماید: «الشَّیْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَىٰ لَهُمْ». تسویل یعنی جلوه‌گری، زیبا نشان دادن زشتی. الف لام قبل شیطان، شیطان را اعم از شیاطین انس و جن می‌کند.
چند روز پیش به صحنه خلقت حضرت آدم فکر می‌کردم. شیطان به واسطه شش هزار سال عبادت می‌شود از مقربین. یعنی اجنه بسیار بسیار پیش از خلقت انسان یا حضرت آدم خلق شده بودند.
از طرفی خداوند درباره خلقت هیچ موجودی نمی‌فرماید با دستان خودم ساختم جز انسان. این یکی از شاخصه‌های برتری خلقت ماست. همین کافی بود ولی اسماء را نیز به او تعلیم می‌دهد، مثل یک معلم یاد می‌دهد و او می‌آموزد. چقدر زیباست؟
بعد بر فرشتگان عرضه می‌دارد و پس از نشان دادن برتری علمی که خدا می‌داند چه بوده، فرمان می‌دهد سجده کنید بر آدم. باشکوه‌تر هست؟
جز شیطان همه سجده می‌کند. ملکوت سجده می‌کند جز یک نفر. بعد با شیطان هم گفتگویی دارند. می‌گوید از پس و پیش و راست و چپ اغوایشان می‌کنم که شکرگزارت نباشند. می‌فرماید جهنم را از تو و فریب خوردگان پر می‌کنم. جهنمی که روز قیامت می‌گوید سیر نشدم باز هم هست؟
بعد این مخلوق تعلیم دیده مسجود را که شاهد محاجه شیطان بوده می‌فرستد بهشت و یادآوری می‌فرماید از شیطان دوری کند یک، به فلان درخت هم نزدیک نشود، دو.
شیطان معلوم نیست چه مقدار زمان صرف اغوای آدم و حوا علیهماالسلام می‌کند. خیلی سعی می‌کند مسلماً. به گمانم با قسم به نام خداست که کارش را محکم می‌کند. دروغ ، وسوسه، قسم دروغ آن هم در بهشت… چه صحنه عجیبی.
پس علم داشتن دلیل بری ماندن از حیله‌های شیطان نیست. پناه بر خدا.
خیلی دوست داشتم. برقرار باشید