برای تفکر در روایات سه کلید ذکر شده است: تفکر برای رسیدن به حکمت. تفکر برای رسیدن به حق. تفکر برای رسیدن به ذکر.
اینگونه است که امام از مصدر حکمت حرف می‌زند. اگر می‌خواهید حرفی بزنید روح حق در سخن شما جاری باشد، و از مصدر حقانیت حرف بزنید. و به موقع و به جا سخن بگویید، که این حاصل نمی‌شود، مگر با تفکر. به جا سخن گفتن یعنی به زبان آوردن حرفی که ریشه‌های حق را پیدا کرده و محکم شده است. درخت تنها زمانی مستحکم می‌شود که ریشهٔ محکمی داشته باشد.
حکمت یعنی حرفی که از استحکام ویژه برخوردار است. چرا که بسیاری از حرفها را می‌توانید به آن تکیه بدهید. و ذکر یعنی انسان بتواند جایگاه سخنش را در وادی ذکر الله پیدا بکند.
حجت الاسلام و المسلمین شریفیان
*قرآن کریم در جایی می‌فرماید:« افلا تتفکرون» (آیا اندیشه نمی‌کنید؟) (انعام: ۵۰). گاه، بعد از تبیین آیات مختلف الهی، اعم از تکوینی و تشریعی می‌فرماید«یُعلمهُم یتفکّرون» ( اینها برای آن است که شاید اندیشه کنند). دعوت به تفکر در سراسر قرآن آمده است و به تعبیر علامه طباطبایی، قرآن بیش از سیصد مرتبه، انسان را به تفکر و تذکر و تعقل دعوت کرده است.(+)