دوازده سال پیش نوشته‌ام که آدم سحرخیزی هستم و قانون صبحانه سر وقت را رعایت می‌کنم. سالها سر وقت می‌خوابیدم و دیر اگر می‌شد سه‌شنبه‌ها بود که سریال پرستاران داشت. از همان شش سالگی هم مادر همراه برادرهایم بیدارم می‌کرد که آماده شوم برای روزهای مدرسه. آخ بچه‌های انقلاب رادیو. دارو سر وقت غذا سر…Continue reading وقتی چشمات هم میاد دو ستاره کم میاد

ناهید سبزی زنگ زده بود که خواهر همکارش ام‌اس گرفته. هجده سالش است و درد دارد. مچ پایش درد می‌کند و همکارش می‌پرسد مگر ام‌اس درد دارد؟ نباید بروند پیش یک دکتر دیگر؟ شاید اشتباه تشخیص داده باشد. این از چشمش شروع شده. می‌گویم بله که درد دارد چه جورم درد دارد. ام‌اس که معنی‌اش…Continue reading بیماری زنان فعال طبقه مرفه

برای نماز که بیدار شدم قبلش خواب مادر را می‌دیدم. یعنی یک خواب طولانی بود از عروسی کسی که به هم می‌خورد و آخرش درست شد. گویا من درستش کردم. مادر آمد جلویم ایستاد. گفتم مامان کت و دامنت را بپوش برویم. گفت پوشیدم. نگاه کردم دیدم کت و دامن مهمانی‌اش را از روی لباس…Continue reading وصل و فراق هر دو مرا پیر کرده است

  امیر هیچوقت برایم گل نخرید. غیر از دسته گل شب خواستگاری. هر وقت می‌خواستم پلاسیده‌ترین گل ممکن در گلفروشری را می‌گرفت. بلد نبود؟ چرا بلد بود. شبی که برای دلجویی از زرمان رفتیم گفتم چند شاخه گل بگیرد، چنان دسته گلی گرفت که شب خواستگاری نگرفته بود. مرداد ۹۶ داشتیم از ام‌آرآی برمی‌گشتیم. سر…Continue reading ماندم خموش و آه که فریاد داشت درد*

به زهرا انوشه می‌گفتم نوشته‌های دور را دارم می‌خوانم، و از این همه علاقه به بحث که داشتم در عجبم. نوشته‌های طولانی و گاهی دنباله‌دار برای جواب دادن به یک شبهه یا شیطنت. زهرا می‌گوید همان‌ها را دوست داشته. می‌گوید «جذابیت» تو در همین بحثهای مستدل بود که طرف را «فیتیله پیچ» می‌کرد. می‌گوید یکی…Continue reading بهشت من همین دقیقه‌ها، همین جاست