(چقدر شبیه من است این!!!) «ژوپیتر» دو سه کلمه فقط:«می خواهم ببینمت!!!» می دانم کجا مثل همیشه…کنار ستون سنگی پارک(…)روی همان صندلیها…رد که بشوم از چند پیچ،مثل همه روزهای خوب قبل از من آنجاست…آرام می روم و حواسش به کتابهاست هنوز،احساسم که می کند سر بلند می کند،«سلام!»جواب نمی دهد…می نشینم. _ برای این…Continue reading ژوپیتر

چه می شد می توانستم با صدای بلند بگویم اینها را که انگار مثل بال بال زدن زنبور پشت شیشه پنجره بسته که گیر می افتد وزوزش پیچیده توی کله ام؟؟ چرا نمی شود؟!دلم می خواهد همین طور بروم و بروم و بروم و صدایی نباشد جز صدای من…بلند…هروقت هم دلم خواست فریاد بزنم،بخندم…دلم خیلی…Continue reading من که عاشق نبودم

  (۱)   شب شده است؛ و آسمان سیه پوش تعذیه ستارگان افلیج! و من خیره به چشم نیمه خواب آسمان _ ماه _   ***   (۲)   مثل یه گل قشنگی توی یه گلدون بلور منم دستامو دادم به هم شدم یه تنگ بلور   مثل یه ماهی سرخی که می چرخه توی…Continue reading چندی با تک مضرابهای ناشیانه سوسن!

زخم نم گرفته بود از لیسه های دختری ام که سالهای سال است هنوز مانده ام اینجا،یادت هست گفته بودی دوستت دارم؟ چقدر می شود که شب شده است؟صورت گرد شده اش لابلای موهای سیاهش چقدر معصومانه و به گوش خوابیده است…کودکش را از سینه برهنه اش آویزان رها کرده است میان لحافهای صورتی گلدار…هنوز…Continue reading ۴۸ ساعت خواب و بیداری

 دلم می خواهد برای یک بار هم که شده برای خودم بنویسم…چقدر وقت است که ننوشته ام سوسن عزیزم…سلام! اگر می توانستم برایت بی پروا بنویسم که چقدر آزرده ام در تمام این سالها که برای فرار از خودم و خودت چه رنجها برده ام می دانم که بیهوده است چون باور نمی کنی اش…تو…Continue reading شکست عشقی یک نویسنده پست مدرن