همسایه بغلی یک پسر نوجوان دارد. در این نزدیک یکسال ما نفهمیدیم طرفدار چه تیمی است. چون همه بازی‌ها را می‌بیند و تمام مدت بازی داد می‌زند.  

این کاریکاتور هم جالب بود. آفتاب این خانه، تابش شرقی دارد. فاصله‌ام با پنجره دو متر است و جالب اینکه دست راستم که باهاش با گوشی کار می‌کنم رنگ پوستش برنزه شده ولی دست چپم که فعال نیست و عموماً کنار بدنم و زیر لحاف است سفید مانده. هی نشان دیگران می‌دهم می‌خندم.‌ الآن یادم…Continue reading دو رگه یا دو رنگه؟

این خانه تازه تازه داشت مهارت‌هایش را به رخم می‌کشید. مثلاً روبه‌روم روی سقف ساعتها با نور «اگه گفتی الآن شبیه چیه؟» بازی می‌کردیم. امروز این مربع نور بالای هفت، اولش یک خط باریک بود، ژاپنی بود بلد نشدم. بعد شد این. الآن اما هیچ شباهتی به قصه اول صبحش ندارد. پریروز حتی قمری بود…Continue reading یه هفت قابلمه به سر

هنوز فکرم درگیر جور کردن پول برای پرداخت بدهی‌هام بود که پسر صاحبخانه زنگ زد که اگر تا ده روز آتی طلبم را از یکی بگیرم می‌خواهم بیایم خودم باشم آنجا.